Cookies

Deze website maakt gebruik van cookies voor het optimaliseren van de gebruikservaring.

  • functionele cookies

    Functionele cookies zijn noodzakelijk om de goede werking van deze website te garanderen. 

  • analytische cookies

    Cookies van Google Analytics en Hotjar worden door deze website gebruikt voor het anoniem analyseren van het gebruik van de website. 

  • tracking

    Deze website maakt optioneel gebruik van de zogenaamde Facebookpixel (tracking cookie) om advertenties te plaatsen die voor jou interessant kunnen zijn. Meer informatie over de privacy-aspecten hiervan is te vinden op Facebook

Ga naar content
Dekolonisatie

Twee landen in mijn hart

Marlène Melfor werd geboren op Curaçao, groeide op in Limburg en keerde pas toen ze midden dertig was terug naar haar moederland. Beide landen hebben een bijzondere plek in haar hart. Haar grootouders maakten de slavernij nog mee. Zij bezaten een enorm landgoed dat waarschijnlijk tijdens de slavernij periode geannexeerd was door de plantagehouders.

Marlène Melfor

 “Vanuit Nederland werd het eiland bestuurd alsof ons land het bezit van Nederland was,” zegt Marlène. “Mijn eerste kennismaking als kind met het systeem van het kolonialisme was in het onderwijs. Op school werd er bijvoorbeeld vanuit de Nederlandse religies gedoceerd. En ik werd vanaf de eerste dag op de kleuterschool verplicht om Nederlands te spreken.” Dat terwijl Curaçaoënaren thuis alleen in Papiamentu spreken. “Gekoloniseerd zijn betekende dat het verre Nederland waar weinigen van ons toen nog geweest waren, in onze verbeelding op een paradijs leek.”