Wonen in een woonwagen

Het aantal woonwagens nam snel toe

In 1918 kwam de Woonwagenwet en maakte de overheid een einde aan de vrijheid om wagens overal neer te zetten. Na de Tweede Wereldoorlog scherpte de overheid het beleid verder aan. Er kwam een verbod op het rondtrekken met de woonwagen. Dit trekverbod maakte het de reizigers lastig om hun oorspronkelijke werk, vaak ambachten en ambulante beroepen zijn, uit te oefenen. Het zou niet de laatste bedreiging zijn voor de reizigers, want ook in de decennia hierna werden de standplaatsen beperkter. De cultuur van de reizigers is er één van overleving geworden. Ondanks een lange strijd dragen nog zo’n 30.000 mensen in Nederland de traditie van de woonwagen uit. In de twintigste eeuw kwam de groepsnaam ‘woonwagenbewoners’ in zwang, te onderscheiden van de Sinti en Roma, die een geheel eigen ontstaansgeschiedenis hebben die veel verder teruggaat.